گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ مسئله آتش زدن پرچم آمریکا در اعتراضات علیه کشتار سیاهان توسط پلیس این کشور چند سالی است که به یک مسئله اجتماعی در آمریکا تبدیل شده است. «ناتان هاردن»[۱] سردبیر وب سایت «Real Clear Education» براساس یافته‌های یک نظرسنجی از والدین آمریکایی که آذرماه گذشته انجام شده است، نتیجه می‌گیرد که فرزندان والدین جوانتر آمریکایی بیشتر نسبت به پرچم کشورشان احساس بی‌تفاوتی دارند. اگر پرچم را به عنوان نماد هویت ملی یک کشور در نظر بگیریم، می‌توان نتیجه گرفت که نسل‌های جدید مردم آمریکا تعلق خاطر کمتری نسبت به نماد‌های هویتی کشورشان دارند. در این میان مسئله‌ای که به یک چالش نظری در آمریکا منجر شده این است که با توجه به اینکه بنیانگذاران آمریکا نوعاً نژداپرست و طرفدار برده‌داری بودند، آیا آموزش صادقانه این بخش از تاریخ آمریکا به دانش‌آموزان ضرورت دارد یا خیر؟
والدین جوانتر در آمریکا می‌گویند فرزندانشان نسبت به پرچم کشورشان بی‌تفاوت هستند. یک نظرسنجی جدید در این رابطه نشان می‌دهد که والدین جوانتر ارزش‌ها یا اولویت‌های مشابهی با همسالان بزرگ‌ترشان برای آموزش مدنی ندارند. بر اساس این نظرسنجی که توسط «RealClear Opinion Research» انجام و توسط مرکز «جک میلر»[۲] تأمین مالی شد، تقریباً از هر ۱۰آمریکایی ۹نفر موافق هستند که آموزش اصول بنیادین کشور به کودکان «بسیار مهم» است. اما از هر ۱۰ نفر، هفت نفر فکر می‌کنند که مدارس به خوبی این کار را انجام نمی‌دهند. این نظرسنجی در ماه نوامبر ۲۰۲۲(آذر ۱۴۰۱) انجام شد و شامل پاسخ‌های بیش از یک هزار رأی دهنده احتمالی در مورد موضوعات مرتبط با آموزش، آموزش مدنی و تأسیس آمریکا بود. پاسخ‌های آن‌ها به این نظرسنجی نشان داد که هم جمهوری‌خواهان و هم دموکرات‌ها برای آموزش مدنی ارزش قائل هستند و برخلاف آنچه که اغلب در چرخه اخبار به تصویر کشیده می‌شود، آموزش مدنی صرفاً یک نگرانی در بین جمهوری خواهان نیست.
دموکرات‌ها برای ارائه آنچه که بچه‌ها باید در مورد تأسیس آمریکا بدانند، اعتماد بیشتری به سیستم مدارس دولتی نشان دادند، در حالی که جمهوری‌خواهان احتمالاً مدارس خصوصی یا آموزش خانگی را بهترین راه برای انجام این کار می‌دانستند. جمهوری خواهان همچنین می‌گویند که معتقدند مدارس یک برنامه سیاسی مغرضانه و جانبدارانه را ترویج می‌کنند و فرزندانشان در بیان عقاید خود در مدرسه آزاد نیستند
با این حال، برخی اختلافات حزبی در این میان وجود داشت. دموکرات‌ها برای ارائه آنچه که بچه‌ها باید در مورد تأسیس آمریکا بدانند، اعتماد بیشتری به سیستم مدارس دولتی نشان دادند، در حالی که جمهوری‌خواهان احتمالاً مدارس خصوصی یا آموزش خانگی را بهترین راه برای انجام این کار می‌دانستند. جمهوری‌خواهان همچنین می‌گویند که معتقدند مدارس یک برنامه سیاسی مغرضانه و جانبدارانه را ترویج می‌کنند و فرزندانشان در بیان عقاید خود در مدرسه آزاد نیستند. اما بارزترین تفاوت‌ها در مورد نتایج این نظرسنجی جناحی نبود. در عوض، این تفاوت‌ها هنگام مقایسه پاسخ‌های والدین جوان با والدین مسن‌تر ظاهر شدند. در پاسخ به این سوال که «با دیدن پرچم آمریکا فکر می‌کنید فرزندانتان چه احساسی دارند» اکثر والدین پاسخ مثبت دادند. «غرور» و «قدردانی» روی هم بیش از ۶۳ درصد از پاسخ‌ها را تشکیل می‌دهند، در مقایسه با ۵.۸ درصد که گفتند فرزندانشان با دیدن پرچم احساس «شرم» یا «انزجار» می‌کنند. حدود ۳۰ درصد نیز به طور کلی گفتند که فرزندانشان با دیدن پرچم احساس «بی‌تفاوتی» کردند. اما وقتی والدین جوانتر را به عنوان یک گروه در نظر بگیرید، این تعداد بسیار بیشتر بود؛ ۵۲.۶ درصد از والدین ۱۸ تا ۲۴ ساله گفتند فرزندانشان نسبت به پرچم بی‌تفاوت هستند. برای والدین ۲۵ تا ۳۴ ساله، این عدد (بی‌تفاوتی نسبت به پرچم آمریکا) ۴۱.۶ درصد است.
۹۲.۵ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که مدارس دولتی باید «شخصیت‌های تاریخی را صادقانه به تصویر بکشند، با این درک که ما می‌توانیم دستاورد‌های یک فرد را آموزش دهیم، حتی اگر دیدگاه‌های آن‌ها با ارزش‌های امروزی مطابقت نداشته باشد.» تنها ۷.۵ درصد از کل پاسخ دهندگان معتقدند که «اگر دیدگاه شخصیت‌های تاریخی با ارزش‌های امروزی همسو نیست، باید آموزش دستاورد‌های تاریخی آن‌ها را به حداقل برسیم یا اجتناب کنیم»
بیایید این مسئله را شکاف سنی آموزش مدنی بنامیم. درحالی که این نظرسنجی از والدین می‌پرسد که فرزندانشان در مورد پرچم چه فکر می‌کنند، داده‌های حاصل از سؤالات اضافی در این نظرسنجی نشان می‌دهد که والدین جوانتر ممکن است بخشی از آن بی‌تفاوتی را در مورد آمریکا به‌طور کلی به اشتراک بگذارند. درمورد این سوال که چگونه می‌توان چهره‌های معیوب و لکه‌دار تاسیس آمریکا را به تصویر کشید، به طور کلی، ۹۲.۵ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که مدارس دولتی باید «شخصیت‌های تاریخی را صادقانه به تصویر بکشند، با این درک که ما می‌توانیم دستاورد‌های یک فرد را آموزش دهیم، حتی اگر دیدگاه‌های آن‌ها با ارزش‌های امروزی مطابقت نداشته باشد.» تنها ۷.۵درصد از کل پاسخ دهندگان معتقدند که «اگر دیدگاه شخصیت‌های تاریخی با ارزش‌های امروزی همسو نیست، باید آموزش دستاورد‌های تاریخی آن‌ها را به حداقل برسیم یا اجتناب کنیم»
در مورد این سوال، پاسخ‌های والدین جوان ۱۸ تا ۲۴ ساله فقط اندکی با والدین متوسط متفاوت است.۹.۸ درصد از آن‌ها معتقدند که باید دستاورد‌های شخصیت‌های تاریخی مشکل‌ساز را به حداقل برسانیم یا حتی از آموزش در مورد آن‌ها به‌طور کلی اجتناب کنیم. برای والدین ۳۵-۳۴ ساله، این عدد، ۸ درصد بود.
زمینه این نظرسنجی، البته، بحث جاری فرهنگ آمریکا در مورد چگونگی آموزش تاثیر نژادپرستی و برده‌داری بر کشورما به بچه‌ها و معنای آن چیز‌ها در مورد هویت ملی ما است. این اختلاف نظر را می‌توان در این سؤال خلاصه کرد: «آیا آمریکا خوب است؟» «توماس جفرسون»[۳] یک نمونه بارز است. او یک برده‌دار نژادپرست بود که با این وجود عقایدی را بیان می‌کرد که نوع جدیدی از آزادی سیاسی را به وجود می‌آورد و سخنانش: «ما این حقایق را بدیهی می‌دانیم که همه انسان‌ها برابر آفریده شده‌اند.» بعد‌ها توسط «مارتین لوتر کینگ»[۴] در دفاع از حقوق مدنی برای فرزندان آن بردگان بیان شد. در یک رویداد اخیر در واشنگتن‌دی‌سی، جایی که نتایج این نظرسنجی مورد بحث قرار گرفت، «باب وودسن»[۵]، فعال آموزش و حقوق مدنی، از اهمیت اجازه دادن به «رستگاری» هنگامی که ما بنیانگذاران معیوب آمریکا و هویت ملی خود را در نظر می‌گیریم، صحبت کرد. «هانس زایگر»[۶]، رئیس مرکز «جک میلر»، این‌گونه بیان می‌کند: «ما می‌توانیم درباره تاریخ خود صادق باشیم بدون اینکه درباره آن رمانتیک باشیم»
بیش از ۷۰درصد از والدین در پاسخ به این سوال که کدام جنبه از آموزش مدنی باید اولویت داشته باشد، گفتند که تمرکز باید «آموزش اصول زیربنای سیاست آمریکا، مانند تاریخچه و ایده‌های اعلامیه استقلال و قانون اساسی ایالات متحده»، به دانش‌آموزان باشد. از سوی دیگر، نزدیک به ۲۳ درصد گفته‌اند اولویت باید «آموزش دانش‌آموزان برای ترویج فعال تغییر در دولت» باشد. در میان والدین ۱۸ تا ۲۴ ساله، این تعداد نزدیک به ۵۵ درصد بود.
اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی‌های امروزی موافق هستند که آموزش مدنی مهم است و این که آموزش مدنی باید شامل ارزیابی صادقانه معایب کشور و بنیانگذاران معیوب ما باشد. اما به نظر می‌رسد که والدین جوانتر آمریکایی دیدگاه بدبینانه‌تری نسبت به کشور دارند. اگر این تفاوت‌ها با افزایش سن والدین کم‌سن‌تر ادامه داشته باشد، می‌توان به این فکر کرد که شکاف سنی مدنی برای کشور بد یُمن خواهد بود و چیز خوبی را به تصویر نخواهد کشید. اگر والدین جوانتر و فرزندانشان جایی برای «رستگاری» نگذارند چه معنایی برای ملت ما خواهد داشت.
پی‌نوشت
[۱]. Nathan Harden
[۲]. Jack Miller Center
[۳]. Thomas Jefferson
[۴]. Martin Luther King
[۵]. Bob Woodsen
[۶]. Hans Zeiger
/انتهای‌پیام/
