گروه جامعه و اقتصاد «سدید»؛ گزارش مراکز مطالعاتی و رسانه‌ای انگلیس نشان می‌دهد که وضعیت کودکان در انگلیس از منظر فقر بسیار بحرانی است. چندی پیش وزارت کار و امور بازنشستگی انگلیس اعلام کرد که حدود یک‌سوم کودکان این کشور در فقر زندگی می‌کنند. بر اساس این گزارش، ۴.۲ میلیون کودک معادل ۲۹ درصد از جمعیت زیر ۱۸ سال، در فقر نسبی بوده‌اند. طبق آمارهای منتشر شده، خانواده‌های فقیر در این کشور طی سال‌های اخیر دچار فقر شدید شده‌اند. گزارش یونیسف نیز نشان می‌دهد که بریتانیا از میان ۳۹ کشور نسبتاً مرفه، رتبه آخر را در فقر کودکان به خود اختصاص داده است. طبق گزارش یونیسف، سطح فقر کودکان در این کشور در سال‌های اخیر به یک‌پنجم افزایش یافته است و بدترین رتبه را در میان بعضی از ثروتمندترین کشورهای جهان دارد. بر اساس گزارش بنیاد تحقیقات فقر بریتانیا، تعداد کودکانی که در این کشور در فقر شدید زندگی می‌کنند، در پنج سال گذشته تقریباً سه برابر شده است. گزارش‌های «آکادمی علوم پزشکی انگلیس» و هفته‌نامه «The Observer» هم از عمیق‌تر شدن بحران فقر کودکان در این کشور خبر می‌دهند. این آکادمی با هشدار به دولت انگلیس درباره وضعیت بحرانی سلامت کودکان در این کشور نوشته است «تا دیر نشده باید کاری کرد؛ چرا که اگر دولت اکنون کاری انجام ندهد، شکوفایی اقتصادی انگلیس طی سال‌های آینده به خطر خواهد افتاد.» هفته‌نامه انگلیسی «The Observer» هم در گزارش خود از مدارس انگلیس یک وضعیت آخرالزمانی را توصیف می‌کند؛ کودکانی که گرسنه هستند، مشکل کمبود خواب دارند، با لباس‌های کثیف به مدارس می‌آیند و برای فرونشاندن گرسنگی خود، سیگار الکترونیکی می‌کشند.
هشداری درباره سلامت کودکان انگلیسی
«آکادمی علوم پزشکی انگلیس» [1] گزارش صریحی منتشر کرده و در آن شواهد گسترده‌ای از کاهش سلامت کودکان زیر پنج سال در بریتانیا را برجسته کرده است و از سیاست‌گذاران می‌خواهد که برای رسیدگی به این وضعیت اقدام فوری انجام دهند. این سازمان به دولت انگلیس هشدار می‌دهد که مسائل بهداشتی عمده مانند مرگ‌ومیر نوزادان و چاقی و پوسیدگی دندان‌ها، نه‌تنها به کم‌سن‌وسال‌ترین شهروندان کشور و آینده آنها ضربه می‌زند، بلکه به شکوفایی اقتصادی آن نیز آسیب می‌زند و هزینه این بی عملی حداقل ۱۶ میلیارد پوند در سال برآورد می‌شود.
در سال‌های اخیر، پیشرفت در زمینه سلامت کودکان در بریتانیا متوقف شده است. نرخ بقای نوزادان بدتر از ۶۰ درصد کشورهای مشابه است و تعداد کودکانی که در فقر شدید زندگی می‌کنند، بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ سه برابر شده است.
بریتانیا در مقابل بسیاری از فرزندان خود قصور کرده است. ما مسئول وضعیت بحرانی سلامت کودکان هستیم که نیاز به اقدام فوری دارد.
تقاضا برای خدمات بهداشت روانی کودکان در انگلیس افزایش یافته و بیش از یک‌پنجم کودکان پنج‌ساله دارای اضافه‌وزن یا چاقی هستند؛ به طوری که احتمال چاق شدن در مناطق محروم دوبرابر بیشتر از مناطق مرفه است. از هر چهار نفر یک نفر تحت‌تأثیر پوسیدگی دندان است. نرخ واکسیناسیون به زیر آستانه ایمنی سازمان جهانی بهداشت کاهش یافته است و شیوع بیماری کودکان را تهدید می‌کند. مسائلی مانند همه‌گیری کووید ۱۹، افزایش هزینه زندگی و تغییرات آب‌وهوایی، نابرابری گسترده را تشدید می‌کند و احتمالاً سلامت سال‌های اولیه زندگی را در بریتانیا بدتر می‌کند.
گزارش آکادمی علوم پزشکی انگلیس یک بحران انباشته شده را در سال‌های اولیه قبل از بارداری تا دوران بارداری و تا پنج سال اول زندگی ترسیم می‌کند. این گزارش نشان می‌دهد که کل این دوره که اغلب در سیاست‌گذاری خدمات بهداشتی و تحقیقاتی نادیده گرفته می‌شود، برای پی‌ریزی پایه‌های سلامت ذهنی و جسمی کل عمر انسان بسیار مهم است؛ زیرا کودکان سالم به احتمال زیاد به بزرگسالانی سالم و مولد تبدیل می‌شوند.
کارشناسان بهداشت کودک از سراسر بریتانیا گزارشی را تهیه کردند که شامل دیدگاه‌های والدین و مراقبان باتجربه است. این گزارش در حالی که تأکید می‌کند هیچ دوره سنی نتایج سلامتی را تعیین نمی‌کند، اما با داده‌هایی قوی، نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری اولیه در سال‌های نخست زندگی، از جمله پیش از بارداری و در دوران بارداری، با ایجاد پایه‌های سالم برای کاهش خطر مسائل پیچیده سلامت، مزایای مادام‌العمری را به همراه دارد. دوران کودکی در مقایسه با فرصت‌های بعدی زندگی، زمان مقرون‌به‌صرفه‌ای برای مداخله است.
زنده‌ماندن نوزادان در انگلیس از کشورهای مشابه کمتر است
پرفسور «هلن مینیس» [2] - مسئول تهیه این گزارش - می‌گوید: «هر کودکی حق دارد که دوران کودکی ایمن و سالمی داشته باشد. شرم‌آور است که بریتانیا در ارائه این موضوع کوتاهی می‌کند. مرگ‌ومیر کودکان در حال افزایش است، زنده‌ماندن نوزادان در انگلیس از کشورهای مشابه کمتر است و مسائل سلامت جسمی و روانی قابل‌پیشگیری گریبان کم‌سن‌وسال‌ترین شهروندان ما را گرفته است. علم صریحاً می‌گوید که ما به فرزندان خود خیانت می‌کنیم. تا زمانی که سلامت نوزادان و کودکان خردسال به فوریت در اولویت قرار نگیرد، ما بسیاری را به زندگی با سلامت ضعیف و پتانسیل از دست رفته محکوم می‌کنیم. موقع اقدام، الان است.»
«پرفسور سر اندرو پولارد» [3] از مسئولان تهیه این گزارش و استاد دانشگاه آکسفورد نیز می‌گوید: «امروزه چالش‌های بزرگی برای سرویس خدمات بهداشت ملی انگلیس (NHS) وجود دارد که به دلیل فشار فزاینده بر سلامت و مراقبت‌های اجتماعی ناشی از جمعیت سالخورده است. حتی نگران‌کننده‌تر، شواهدی است که در گزارش آکادمی علوم پزشکی ما درباره کاهش وحشتناک سلامتی فرزندانمان ذکر شده است که باعث می‌شود چشم‌انداز تیره‌تری برای آینده آنها ایجاد شود. در این گزارش شواهد روشنی وجود دارد که نشان می‌دهد مقابله با شرایط بهداشتی دوران کودکی، رسیدگی به نابرابری‌ها و ارائه حمایت اجتماعی در سال‌های اولیه می‌تواند آینده سلامت و رفاه را تغییر دهد. وقت آن است که دولت انگلیس فکری بزرگ و راهبردی روشن داشته باشد تا از سلامت و شانس زندگی فرزندان امروز محافظت کند و آینده ملت ما را متحول کند.»
درخواست یونیسف از دولت انگلیس برای مداخله
دفتر یونیسف در انگلیس درخواست‌ها برای مداخله در این زمینه را تأیید کرده است. «کلر اومرا» [4] - مدیر دفتر یونیسف در بریتانیا - گفت: «چند سال اول زندگی یک کودک برای رشد او حیاتی است. این گزارش انتقادی بیشتر شواهدی را تقویت می‌کند که سرمایه‌گذاری در این گروه سنی منجر به مزایای مادام‌العمر عظیمی برای کودکان و همچنین منافع اقتصادی برای جامعه گسترده‌تری می‌شود. همچنین به وضوح نشان می‌دهد که دولت باید اکنون بر اساس این شواهد عمل کند تا کاهش نگران‌کننده پیامدهای سلامت کودکان را معکوس کند. «یونیسف بریتانیا» از دولت بریتانیا می‌خواهد که طرح ضمانت ملی نوزادان و کودکان نوپا را اجرا کند تا اطمینان حاصل شود که از هر کودکی برای شکوفایی در حال حاضر و آینده حمایت می‌شود»
«کالج سلطنتی اطفال و سلامت کودک انگلیس» نیز از این بررسی استقبال کرد. دکتر «مایک مک کین» [5] - معاون سیاست سلامت کالج سلطنتی اطفال و سلامت کودکان - گفت: «این گزارش شواهد نگران‌کننده‌ای را ارائه می‌دهد که گویای قصور بریتانیا در مقابل بسیاری از فرزندان خود است. ما مسئول وضعیت بحرانی سلامت کودکان هستیم که نیاز به اقدام فوری دارد. ما به‌عنوان متخصص اطفال، روزانه شاهد عواقب ویرانگر این شکست‌های سیستمی هستیم. بدون مداخله دگرگون‌کننده در سلامت کودکان، ما نسل‌های بعد را به آینده فقیرتری محکوم می‌کنیم. زمان بهانه‌جویی به پایان رسیده است و دولت باید قاطعانه برای رسیدگی به این بحران اقدام کند.»
داده‌های نگران‌کننده
گزارش آکادمی علوم پزشکی ادعا می‌کند که در سال‌های اخیر، پیشرفت در زمینه سلامت کودکان متوقف شده است. نگرانی‌های کلیدی ذکر شده در این گزارش عبارتند از: بیش از یک‌پنجم کودکان پنج‌ساله دارای اضافه‌وزن یا چاقی هستند، تقریباً یک‌چهارم کودکان پنج‌ساله در انگلستان تحت‌تأثیر پوسیدگی دندان قرار دارند و بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷، مرگ‌ومیر نوزادان در انگلیس افزایش یافت؛ به طوری که تأثیر بدی بر فقیرترین بخش‌های این کشور گذاشت. بریتانیا در بین ۴۹ کشور سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) از نظر مرگ‌ومیر نوزادان در رتبه ۳۰ قرار دارد. کاهش نسبت کودکانی که واکسن می‌زنند و افزایش تقاضا برای خدمات بهداشت روانی کودکان نیز از جمله وارد دیگر در این گزارش است.
گسترش فقر در مدارس انگلیس
مدیران مدارس انگلیس می‌گویند که آنها علاوه بر کمک به رفع گرسنگی کودکان در تلاش برای کاهش خستگی آنها نیز هستند، زیرا مدارس با افزایش تعداد کودکانی مواجه‌اند که در خانه‌هایی بدون تخت کافی زندگی می‌کنند یا به دلیل سرد بودن خانه، قادر به خوابیدن نیستند.
تنها وضعیت کودکان در سال‌های اولیه زندگی در انگلیس بحرانی نیست. گزارش‌ها نشان می‌دهد که کودکان وقتی وارد مدارس انگلیس می‌شوند نیز با وضعیت بحرانی باید دست‌وپنجه نرم کنند. بر اساس گزارش‌ها فقر در مدارس بریتانیا گسترش پیدا کرده است. دبیران مدارس از سراسر انگلیس به نشریه «The Observer» گفته‌اند که مدارس در حال یافتن محل استراحت، حمام برای دانش‌آموزان و شستن لباس‌های فرم آنها هستند؛ زیرا فقر کودکان گاهی از کنترل خارج می‌شود. مدیران مدارس می‌گویند که علاوه بر کمک به رفع گرسنگی، آنها اکنون در تلاش برای کاهش خستگی کودکان نیز هستند، زیرا آنها با افزایش تعداد کودکانی مواجه‌اند که در خانه‌هایی بدون تخت کافی زندگی می‌کنند یا به دلیل سرد بودن قادر به خوابیدن نیستند.
مدیران مدارس هشدار می‌دهند که فقر «ناامیدکننده» مشکلات رفتاری، غیبت مداوم و سلامت روان را برای کودکان به همراه دارد. مدیر یک مدرسه در منطقه‌ای محروم در شمال غرب انگلیس که برای جلوگیری از شناسایی کودکان آسیب‌پذیر، به‌صورت ناشناس صحبت می‌کرد به این هفته‌نامه گفت: «ما بچه‌ای داریم که هفته‌ای یکی دو بار او را حمام می‌کنیم.» او حمام خانواده را «نفرت‌انگیز» توصیف کرد و گفت که آنها توان خرید محصولات شوینده را ندارند. مدرسه این مدیر به طور معمول برای کودکانی که خانواده‌هایشان ماشین لباسشویی نداشتند لباس‌های فرم آنها را می‌شوید.
این مدرسه اخیراً پس از کشف دانش‌آموزی که در بیرون سوپرمارکت گدایی می‌کرد برای کمک به او وارد عمل شد. کمبود خواب نیز به یکی دیگر از علائم بزرگ فقر تبدیل و مانعی برای یادگیری شده است. وی می‌گوید: «ما بچه‌های زیادی داریم که در خانه تخت کافی ندارند یا مادری با دو یا سه بچه روی یک تخت می‌خوابد؛ به همین خاطر کارکنان پشتیبانی مدرسه اغلب کودکانی را که مشکل کمبود خواب دارند از کلاس خارج می‌کنند تا یک یا دو ساعت بخوابند. بعضی از بچه‌ها وسط کلاس درس به خواب می‌روند و این مشکل فقط مختص دانش‌آموزان کم‌سن‌وسال نیست» او گفت: «دانش‌آموزان روی مبل‌ها، در خانه‌هایی با شیشه‌های شکسته، بدون پرده و در کنار موش می‌خوابند. من به برخی از این خانه‌ها که سر می‌زنم واقعاً ناراحت می‌شوم.»
گزارشی که توسط کمپین «کودک شمال» [6] به رهبری هشت دانشگاه برجسته شمالی و اندیشکده «مرکز زندگی‌های جوان» [7] منتشر شد، هشدار داد که پس از دهه‌ها کاهش خدمات عمومی، مدارس هم اکنون «خط مقدم نبرد علیه فقر کودکان» هستند و در معرض خطر «ازهم‌پاشیدن» قرار دارند. این سازمان از دولت خواست تا بودجه خود را برای کمک به مدارس برای حمایت از حدود ۴ میلیون کودکی که اکنون در فقر زندگی می‌کنند، افزایش دهد. «آن لانگ فیلد» [8] - بنیان‌گذار اندیشکده «مرکز زندگی ای جوان» و کمیسر سابق کودکان دولت - گفت: «دولت خدمات عمومی را در دهه گذشته از بین برده است و مدارس آخرین نهادهایی هستند که ایستاده‌اند. آنها برای مقابله با فقر کودکان به حمایت مناسب نیاز دارند.»
مشکل خواب و گرسنگی کودکان
«کاترینا مورلی» [9] که چهار آکادمی ابتدایی و یک مدرسه ویژه را اداره می‌کند هم از تعداد زیاد کودکانی که از وعده‌های غذایی رایگان مدرسه استفاده می‌کنند خبر می‌دهد. وی نیز خواب را به‌عنوان «یک مشکل واقعی» کودکان در مدارس انگلیس توصیف می‌کند. وی می‌گوید: «ما بچه‌هایی داریم که تخت برای خوابیدن ندارند یا ممکن است مجبور شوند با خواهر و برادرهای خود در یک تخت بخوابند. بعضی‌ها بستر کافی یا گرمایش مناسب در خانه ندارند، بنابراین نمی‌توانند بخوابند؛ زیرا خانه‌های آنها سرد هستند.» این مرکز آموزشی با خیریه‌های محلی همکاری می‌کند تا خانواده‌ها را در مسائلی مانند یافتن تختخواب حمایت کند و همچنین به طور محترمانه و نامحسوس در طول زمستان به خانواده‌ها پتو اهدا کرده است.
مدارس هم اکنون «خط مقدم نبرد علیه فقر کودکان» هستند و در معرض خطر «ازهم‌پاشیدگی» قرار دارند.
یک معلم مدرسه ابتدایی در جنوب شرقی انگلیس که با کودکان در معرض محرومیت کار می‌کند نیز می‌گوید ۹۰ درصد آنها از خانواده‌های کارگری هستند که به بانک‌های مواد غذایی اتکا دارند. وی می‌گوید: کودکان برای فرونشاندن گرسنگی خود سیگار الکترونیکی می‌کشند و نوشیدنی‌های انرژی‌زا می‌نوشند. در نتیجه رفتار آنها «نابهنجار» است. او می‌افزاید: «هر کودکی که من با او سر و کار دارم در حال مبارزه با مسائلی است که ما را از کار باز می‌دارد. ما نمی‌توانیم در خلأ تدریس کنیم و آن را نادیده بگیریم»
«جانی اوتلی» [10]- مدیر اجرایی یک مرکز آموزشی که ۱۱ مدرسه را در «هال» [11]و «یورکشایر شرقی» [12] اداره می‌کند - گفت: «گرسنگی یا ناتوانی در تعویض یا شستن لباس‌ها آشکارترین نشانه‌های فقر بود که مشاهده کردیم.» او گفت: «ما خانواده‌هایی داریم که توان پرداخت قبض برق خود برای راه‌اندازی ماشین لباسشویی را ندارند یا خراب است و نمی‌توانند آن را تعمیر کنند» او گفت: «اما در دبیرستان‌ها جایی که معلمان، والدین را در ورودی مدرسه نمی‌بینند و بسیاری از جوانان احساس شرم می‌کنند که بپذیرند خانواده‌شان فقیر هستند، حل‌وفصل این مسائل سخت‌تر است. وی هشدار داد که بسیاری از مدارس به دلیل کمبود بودجه مجبور شده‌اند کارکنانی را که برای حل‌وفصل این مشکلات در نظر گرفته‌اند را کاهش دهند.»
«بن دیویس» [13] - رئیس یک مرکز آموزشی در «سالفورد» [14] - گفت: «این ایده ساده‌انگارانه و رمانتیک وجود دارد که آموزش، مردم را از فقر بیرون می‌آورد؛ اما شما باید کاری انجام دهید تا تأثیرات فقر را کاهش دهید وگرنه کودکان نمی‌توانند یاد بگیرند.» مدرسه او یک روان‌درمانگر تمام‌وقت استخدام می‌کند و او با جوانان زیادی روبرو می‌شود که از بزرگ‌شدن در فقر احساس شرم می‌کنند.
سخنگوی وزارت آموزش‌وپرورش انگلیس گفت: «ما می‌دانیم که بسیاری از خانواده‌ها تحت‌فشار هستند، به همین دلیل است که در نیم‌قرن گذشته بیش از هر دولت دیگری واجد شرایط بودن برای دریافت وعده‌های غذایی رایگان در مدرسه را افزایش داده‌ایم. تعداد کودکانی که از سال ۲۰۱۰ این وعده‌ها را دریافت می‌کنند دوبرابر شده است.»
سخنگوی دولت انگلیس نیز در واکنش به این گزارش گفت: «ما اقدامات قابل‌توجهی برای بهبود سلامت کودکان، هم الان و هم در درازمدت انجام داده‌ایم. این اقدامات شامل کاهش شدید قند در غذاهای کودکان، سرمایه‌گذاری بیش از ۶۰۰ میلیون پوند برای بهبود کیفیت ورزش در کودکان و تشویق رژیم‌های غذایی سالم برای خانواده‌های کم‌درآمد از طریق طرح‌هایی مانند «شروع سالم» است. ما همچنین سالانه ۲.۳ میلیارد پوند اضافی برای خدمات سلامت روان سرمایه‌گذاری می‌کنیم. تعداد کودکانی که توسط دندانپزشکان سرویس سلامت ملی بریتانیا معاینه شده‌اند در سال گذشته ۱۴ درصد افزایش یافته است و در حال برداشتن گام‌هایی برای کاهش مصرف سیگار در جوانان و معرفی اولین نسل بدون سیگار هستیم. کاهش لیست انتظار در نوبت پزشک یکی از پنج اولویت اصلی دولت است. علی‌رغم فشارهای مداوم بر سرویس سلامت ملی بریتانیا، ما کل لیست انتظار و تعداد بیمارانی که منتظر درمان هستند را در مقایسه با ماه قبل کاهش داده‌ایم.»
[1] . The Academy of Medical Sciences
[2] . Helen Minnis
[3] . Sir Andrew Pollard
[4] . Claire O’Meara
[5] . Mike McKean
[6] . Child of the North campaign
[7] . Centre for Young Lives thinktank
[8] . Anne Longfield
[9] . Katrina Morley
[10] . Jonny Uttley
[11] . Hull
[12] . East Yorkshire
[13] . Ben Davis
[14] . Salford
/ انتهای پیام /
